Το τοπικό ενδιαφέρον για την Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας αποδίδεται σε μια απλή φράση, που έχουν ακούσει όλες οι Σπετσιώτισσες κάποια στιγμή στη ζωή τους: «Από τις Σπέτσες; Είσαι Μπουμπουλίνα δηλαδή!» Η ζωή της Καπετάνισσας είναι γνωστή σε εμάς και σημείο αναφοράς της εθνικής μας ιστορίας, θα όφειλε όμως να αναγνωριστεί και ως παγκόσμιο σύμβολο της γυναικείας χειραφέτησης. Τοποθετημένη σε μια ιστορική συγκυρία, όπου το φύλο της δεν εμπόδισε την Λασκαρίνα Μπουμπουλίνα από το να ριχθεί με όλα της τα μέσα σε έναν ένοπλο, ανδροκρατούμενο αγώνα, το σθένος της αποτελεί υπόδειγμα των γυναικείων μαχών για την ισότητα. Ως γυναίκα, ξεπέρασε τα έμφυλα στερεότυπα τα οποία δεν έχουν εξαληφθεί μέχρι και τις μέρες μας, και πάλεψε ανιδιοτελώς και ισάξια με τους άνδρες των Σπετσών. Άλλωστε, αυτή οφείλει να είναι και η παρακαταθήκη της· αντιμέτωποι με ένα σκοπό μεγαλύτερο από την καθημερινότητά μας και τις ατομικές μας ζωές, να μαχόμαστε όλες και όλοι συλλογικά, επί ίσοις όροις, άνευ διαχωρισμών και βάσει των ικανοτήτων μας. Μια σύγχρονη «Μπουμπουλίνα», την οποία μπορεί να αποκαλέσουν «δύσκολη», «απότομη» ή ακόμη και «ισχυρογνώμων», οφείλει -και έχει την δύναμη- να υψώσει το ανάστημά της, να αλλάξει το αφήγημα που μπορεί να της έχει ανατεθεί λόγω του φύλου της. Να γίνει δυναμική και ίση. Να γίνει ό,τι εκείνη επιθυμεί, χωρίς να την προσδιορίζει η έμφυλή της ταυτότητα- όπως ακριβώς μας δίδαξε η Καπετάνισσα πριν δυο αιώνες και μας υπενθυμίζει μέχρι σήμερα
