Μεγαλόπρεπη εκκλησία, η Μητρόπολη του νησιού σήμερα, με εντυπωσιακό τεράστιο βοτσαλωτό προαύλιο που βρίσκεται πάνω από το Παλιό Λιμάνι στην περιοχή Μπίτιζα. Ξεκίνησε ως μοναστήρι το 1700 και από το 1800 λειτούργησε ως μητροπολιτικός ναός. Εδώ στις 3 Απριλίου του 1821 ξεκίνησε η εξέγερση των Σπετσιωτών κατά των Τούρκων.

Η βασική εκκλησία της μονής φιλοξενεί εικόνες του Αγίου Νικολάου ο οποίος είναι ο προστάτης του νησιού αλλά και των ψαράδων και των ναυτικών. 
Κατά τα προεπαναστατικά έτη το μοναστήρι του Αγίου Νικολάου ήταν μετόχι της τότε μητροπόλεως των Σπετσών, Κοιμήσεως της Θεοτόκου στο Καστέλλι.

Η Μονή και ο Επαναστατικός Αγώνας

Στην αυλή της Μονής του Αγίου Νικολάου συγκεντρώθηκαν το βράδυ της 2ας Απριλίου 1821 όλοι οι πρόκριτοι των Σπετσών, μαζί με τους ιερείς του νησιού και μεγάλο μέρος του πληθυσμού. Λίγες μέρες νωρίτερα σε πόλεις της Πελοποννήσου είχε κηρυχτεί η Επανάσταση και οι Σπέτσες καλούντο να λάβουν και αυτές μέρος, όπως είχαν κάνει σε κάθε ξεσηκωμό εναντίον των Τούρκων στο παρελθόν.
Τα ξημερώματα της Κυριακής των Βαΐων, 3ης Απριλίου 1821, κήρυξαν, πρώτοι από όλα τα νησιά, την Επανάσταση στις Σπέτσες, και στον Άγιο Νικόλαο υψώθηκε η επαναστατική σημαία του νησιού.

Paul Marie Bonaparte

Ο πρίγκιπας Paul Marie Bonaparte, γιος του Lycien Bonaparte, μικρού αδερφού του Ναπολέοντα, το 1827 και ενώ φοιτούσε στο πανεπιστήμιο της Μπολόνια το σκάει και χρησιμοποιώντας ξένο όνομα περνάει στην Ελλάδα μέσω Αγκώνας. Έρχεται να πολεμήσει στο πλάι της Ελλάδος και εντάσσεται στις διαταγές του Άγγλου ναυάρχου Κόχραν, επιτετραμμένου του ελληνικού στόλου από τα τέλη Μαρτίου του 1827 και υπηρετεί στη ναυαρχίδα «Ελλάς».
Όταν ο στολίσκος του Κόχραν ήταν αγκυροβολημένος στο στενό έξω από τις Σπέτσες, στις 25 Αυγούστου/ 6 Σεπτεμβρίου 1827, ο άτυχος Paul Marie Bonaparte, αυτοτραυματίστηκε θανάσιμα την ώρα που καθάριζε το όπλο του. 

Το άψυχο σώμα του νεαρού πρίγκιπα μεταφέρθηκε από τους ναύτες απέναντι στις Σπέτσες στη μονή Αγίου Νικολάου και εκεί οι μοναχοί της Μονής φυλάξανε τη σορό του επί μία πενταετία μέσα σε ένα βαρέλι με ρούμι. Το 1832, η σορός παραδόθηκε στο γαλλικό ναυτικό.

 Μεταφέρθηκε στη Σφακτηρία – το μικρό νησάκι που κλείνει τον κόλπο του Ναυαρίνου – όπου και ετάφη κοντά στον τάφο του επίσης φιλέλληνα Σανταρόζα και κοντά στα μαυσωλεία των πεσόντων της ναυμαχίας του Ναυαρίνου.

Αρχιτεκτονική

Αντικείμενο ιδιαίτερης μελέτης έχει γίνει το καμπαναριό του Αγίου Νικολάου, που έχει χαρακτηριστεί ως αριστουργηματικής τέχνης. Κατασκευάστηκε από τηνιακό μάρμαρο και Τηνιακούς τεχνίτες το 1805. Αντίστοιχα καμπαναριά κατασκευάστηκαν την ίδια εποχή στην Ύδρα και την Τήνο. Το καμπαναριό του Αγίου Νικολάου έχει ύψος 10 μέτρα και μαζί με τη βάση του φθάνει τα 16 μέτρα.

Στο θαυμάσιο βοτσαλωτό προαύλιο μπροστά από την Μονή του Αγίου Νικολάου υπάρχει μνημείο πεσόντων – χάλκινο έργο του γλύπτη Β. Κεσσέ, πλαισιωμένο από δύο κανόνια της εποχής της Επαναστάσεως. 
Εορτάζει στις 6 Δεκεμβρίου και είναι τοπική αργία.

Δείτε ακόμα

Ιερός Ναός Παναγίας Αρμάτας

Ιερός Ναός Παναγίας Αρμάτας, Παλιό Λιμάνι – Σπέτσες Πάνω στον κάβο του Φαναριού, σε θέση περίοπτη και κεντρική, που δεσπόζει στον χώρο του Παλιού Λιμανιού,

Ιερός Ναός Αγίας Μαρίνας

  Ιερός Ναός Αγίας Μαρίνας – Σπέτσες   Η εκκλησία της Αγίας Μαρίνας βρίσκεται σε υψωματάκι στο αριστερό άκρο της παραλίας της Αγίας Μαρίνας. Εδώ

Ιερός Ναός Κοίμησης της Θεοτόκου

Ιερός Ναός Κοίμηση της Θεοτόκου, Καστέλι – Σπέτσες Η εκκλησία της Κοίμησης της Θεοτόκου είναι η παλαιότερη του Καστελιού και η πρώτη μητρόπολη των Σπετσών.

Ιερός Ναός Παναγίας Καψοδεματούσας

Ιερός Ναός Παναγίας Καψοδεματούσας – Σπέτσες Συνεχίζοντας από το εκκλησάκι της Αγίας Μαρκέλλας και 800μ. πριν την συνάντηση των κυνηγών θα βρούμε στα δεξιά μας